در اولين درس هاي ايجاد گاوصندوق در كلاس به روز شده ، متوجه شديم كه بالاخره در مسير درست حفاري مي كنيم. بسياري از كودكان در درك عملكرد دستگاههاي فني دچار مشكلات كلاس رباتيك كودكان اساسي شده اند.

فاصله هاي زيادي وجود داشت: از اينكه نمي دانيد پيچ ​​گوشتي بايد به كدام طرف نگه داشته شود ، تا درك نكردن چند نقطه براي ترسيم يك خط مستقيم در مكان مناسب هنگام علامت گذاري ديواره گاوصندوق ، لازم است.

 در اينجا ما شروع به تكميل دانش كودكان در تعدادي از رشته هاي مدرسه كلاس رباتيك كودكان كرديم. به عنوان مثال ، در مكانيك ، تمام اندازه گيري ها بر حسب ميلي متر انجام مي شود.

80٪ كودكان نحوه استفاده صحيح از خط كش را نمي دانستند. آنها به سادگي نمي توانند اندازه صحيح روي ميله را اندازه بگيرند. جمله: "اندازه گيري 155 ميلي متر" شبيه طلسمي از هاگوارتز براي آنها بود.

براي چرخاندن ميله ها به يك قاب براي گاوصندوق ، لازم بود ابتدا براي سوراخ ها علامت گذاري شود ، زيرا ما از چوب كاج استفاده كرديم و بدون سوراخ كاري قبل از سوراخ شدن

، هنگام پيچاندن پيچ ها ترك خورد. بنابراين براي تعيين مركز در يك علامت گذاري مستطيل ، بايد مورب  ها را رسم كنيد. كودكان در كلاس هاي 6-8 هميشه نمي دانستند اين ايرانيان سايبر چيست

، براي چه كاري است و چگونه مي توان از آن استفاده كرد ، چه رسد به كودكان خردسال. و غيره. كاملاً در هر مرحله كلاس رباتيك كودكان از ساخت يك گاوصندوق با قفل تركيبي الكترونيكي ، در درك كودكان با مشكل مواجه شديم.

با افزودن به وسايل الكترونيكي و برنامه نويسي ، ساختمان چند مرحله اي ساختمان ، فعاليت كودكان دوباره به جنون مي رسد. ضمناً ، ما هفته اي يكبار 3 ساعت كلاس برگزار مي كنيم.

 در شهرهاي كلاس رباتيك كودكان كوچك در مناطق ، عملا هيچ كس اين كار را نمي كند. در ابتدا ، ما با اعتراض والدين دست به گريبان بوديم كه اين براي كودك بسيار است ، كودك خسته خواهد شد و قادر به درك موثر مطالب نخواهد بود.

 اما وقتي پدر و مادر سه ساعت بعد بچه ها را از كلاس بردند و كودك ، با احساس پايان كلاس ، شروع به دويدن در اطراف كلاس كرد و سعي كرد هرچه بيشتر كار كند ، و سپس نمي خواست كه آنجا را ترك كند ، اعتراض ها به خودي خود از بين رفت. از 70٪ كودكان خواسته شد

كه 3 ساعت كلاس بگذارند ، 2 بار در هفته براي انجام كارهاي بيشتر. پارادوكس اين است كه در يك ساعت كلاس هفته اي دو بار ، همانطور كه قبلاً انجام مي داديم ، توانستيم همه كارها را با بچه ها انجام دهيم ، اما كلاس ها كند بود. واضح بود كه كودكان وقت و مشاركت كافي براي رسيدن به توانايي هاي بالقوه خود ندارند.

 اكنون كودكان 3 ساعت درس ندارند. رباتيك به روشي براي كودكان تبديل شده است. بعد از درس بعدي ، بچه ها روزها را حساب مي كردند تا درس بعدي ، پروژه ها را براي تجديد نظر به خانه مي بردند. آنها از پدران خود خواستند تا در علامت گذاري كمك كنند.

به طور خلاصه ، معرفي آموزش رباتيك كودكان قالب جديد ما را از لحاظ اقتصادي تقويت كرده است اكنون كلاسها نه به مدت 1 ساعت ، 2 بار در هفته بلكه 3 تا 1 بار برگزار مي شود. در آخر هفته ، 6 گروه كامل 10 نفره هر كدام از يك معلم عبور كلاس رباتيك كودكان مي كنند.